นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
ผู้เข้าชมรวม
14,809
ผู้เข้าชมเดือนนี้
9
ผู้เข้าชมรวม
14.8K
หมวด : แฟนฟิคอื่นๆ
อัปเดตล่าสุด : 26 ก.ค. 57 / 09:56 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
How long will I love you
As long as stars are above you
And longer if I can
How long will I need you
As long as the seasons need to
Follow their plan
อีกนานแค่ไหนที่ฉํนจะมอบความรักให้กับคุณได้
ก็ไม่มากไม่มาย แค่ตราบเท่าที่ดวงดาวยังพราวพรายอยู่บนท้องฟ้า
ตราบเท่าที่ฉันยังมีค่าพอจะทำให้คุณได้
แล้วอีกนานแค่ไหนที่ใจฉันยังคงร่ำร้องหาคุณ
ก็ตราบเท่าที่ฤดูกาลยังคงหมุนเวียนเปลี่ยนไปตามกาลเวลา
เปลี่ยนไปตามส่งที่ควรจะเป็น
How long will I be with you
As long as the sea is bound to
Wash up on the sand
แล้วยังจะอีกนานไหมที่เราจะอยู่ด้วยกัน
สิ่งเหล่านั้นจะหมดไป หากคลื่นทะเลหมดใจซัดเข้าหาฝั่ง
How long will I want you
As long as you want me too
And longer by far
How long will I hold you
As long as your father told you
As long as you can
แล้วจะรู้ได้ยังไงว่าฉันต้องการคุณมากแค่ไหน
สิ่งที่บอกได้ แค่ว่าใจคุณ ต้องการฉันมากเท่าไร
แล้วใจฉัน มันต้องการคุณยิ่งกว่า
นานแค่ไหนที่ฉันจะโอบกอดคุณไว้
ก็ไม่นานเท่าไหร่ แค่มากเท่าที่คนที่รักคุณมาก ได้ฝังฝากคุณเอาไว้
ไม่มากเท่าไร แค่เท่าที่คุณต้องการอยากจะกอดแค่นั้น
How long will I give to you
As long as I live through you
However long you say
อีกนานไหมที่ทุกอย่างที่ฉันทำให้จะจบลง
ก็ตราบเท่าที่รักมั่นคงของเรายังอยู่
เท่าที่รู้คือตราบนานจนกว่าคุณจะบอกให้ไป
How long will I love you
As long as stars are above you
And longer if I may
ฉันเองก็ไม่รู้ว่าจะรักคุณไปได้อีกเท่าไร
แต่ก็คงทำได้แค่จนกว่าดวงดาวจะไม่สาดแสงบนท้องฟ้า
จนกว่าฉันจะสิ้นลมและหมดแรง
(Ref: Lyrics Translators)
ผลงานอื่นๆ ของ BerryPie ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ BerryPie
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"..."
(แจ้งลบ)ก็ไม่รู้สินะ 555 เปลี่ยนที่เวิ่นเว้อกันบ้าง อันที่จริงหนูกะจะไม่เข้ามาอ่านหรือเข้ามาเม้นอะไร แต่พอเห็นมันขึ้นเตือนแล้วแบบ อดใจไม่ได้ เข้ามาดูหน่อยละกัน ฮ่ะๆ เจ๊ไม่รู้หรอกตอนนี้หนูคิดอะไรอยู่ จะบอกให้ก็ได้ หนูนั่งคิดถึงตอนวันแรกที่เราคุยกัน หนูทักแชทไปถามเจ๊เรื่องนิยาย หนูเป็นแฟนนิยายเจ๊มาตั้งแต่กลางปีที่แล้วละนะจะบอกให้ 555 แต่ตอนนั้นแบบ นิสัยเสีย ... อ่านเพิ่มเติม
ก็ไม่รู้สินะ 555 เปลี่ยนที่เวิ่นเว้อกันบ้าง อันที่จริงหนูกะจะไม่เข้ามาอ่านหรือเข้ามาเม้นอะไร แต่พอเห็นมันขึ้นเตือนแล้วแบบ อดใจไม่ได้ เข้ามาดูหน่อยละกัน ฮ่ะๆ เจ๊ไม่รู้หรอกตอนนี้หนูคิดอะไรอยู่ จะบอกให้ก็ได้ หนูนั่งคิดถึงตอนวันแรกที่เราคุยกัน หนูทักแชทไปถามเจ๊เรื่องนิยาย หนูเป็นแฟนนิยายเจ๊มาตั้งแต่กลางปีที่แล้วละนะจะบอกให้ 555 แต่ตอนนั้นแบบ นิสัยเสีย ชอบทำตัวเป็นนักอ่านเงา อ่านแล้วไม่ค่อยเม้น มาถึงตอนเรารุจักกันแล้ว แรกๆก็คุยเรื่องนิยายเฉยๆอะนะ หลังๆมานี่ เริ่มเวิ่นเว้อกันได้ทุกเรื่อง เวิ่นทั้งสาระไม่สาระ เวิ่นไม่เว้นวันหยุดราชการ จนเอาเข้าจริงๆหนูก็จำไม่ได้แล้วเหมือนกันว่าอะไรทำให้เราติดกันมากขนาดนี้ อาจจะเป็นเพราะเรามีอะไรหลายๆอย่างคล้ายกัน เราชอบอะไรเหมือนๆกัน เรารักการแต่งและเวิ่นเว้อนิยายเหมือนกัน เหนือสิ่งอื่นใด เรารัก 'อ้นตั้ม' เหมือนกัน เจ๊ไม่รุหรอกวันไหนหนูไม่ได้คุยกับเจ๊หนูบ้าบอขนาดไหน คิดนิยายออกก็ไม่รู้จะไปเวิ่นเว้อให้ใครฟัง ความคิดถึงมันทรมานมากนะเจ๊รู้ป่าว 555 เอาเหอะ หนูไม่อยากจะเข้ามาดราม่าหรอกเดี๋ยวเจ๊จะไปด่าหนูหลังไมค์(รู้น่า ดักทางไว้เลย -3-) แต่มีอย่างนึงที่อยากจะบอกและอาจจะไม่ค่อยได้บอก คือหนูรักเจ๊มากนะ หนูแบบ โครตผูกพันกะเจ๊ไปแล้วอะบอกตรง คือมันอาจจะไม่เกี่ยวกับติ่งหรือไม่ติ่งมาด้วยกัน แต่เราคุยกันมากซะจนมันกลายเป็นความเคยชินในชีวิตประจำวันหนูไปแล้ว ต่อไปนี้มันก็อาจจะไม่มีคนแถวๆนี้มาบ่นเรื่องขี้เกียจแต่งนิยายแต่ก็พยายามนั่งแต่งให้หนูฟัง ไม่มีคนแถวนี้มาบ่นว่าคิดตรงนั้นตรงนี้ไม่ออกช่วยคิดหน่อย ไม่มีใครขอใช้หนูแต่งเลิฟซีนให้(อันนี้ยังไม่ได้แต่งให้เลยอะเสียใจ!!!! T_T) เจ๊เป็นคนที่ทำให้เกิดนังไรท์ไก่กาที่ชื่อชาลิน้อยจริงๆอะ ถ้าไม่มีเจ๊ บอกเลยว่าหนูคงไม่มานั่งเวิ่นเว้อหน้าแป้นพิมได้เหมือนอย่างทุกวันนี้ ทุกอย่างที่เจ๊สอนไม่ว่าจะเกี่ยวกะเรื่องนิยายหรือเรื่องจิปาถะต่างๆ หนูจำมันได้ดีและเก็บคำสอนของเจ๊มาใช้เสมอ นี่แต่รู้รึเปล่าถึงเจ๊จะเลิกแต่งนิยายไปอะนะ แต่เจ๊ก็ลาออกจากตำแหน่งคุณ บก.ของหนูไม่ได้นะ 555 ชาลิน้อยยังนี๊ดให้เจ๊เป็นคุณ บก. ประจำตัว ห้ามหายไปไหนเด็ดขาดไม่ว่าจะกรณีใดๆทั้งสิ้น(เกี่ยวก้อย) รักเจ๊อะ หนูไม่เสร้าหรอกเจ๊เคยบอกกับหนูว่าอย่าร้องไห้ อย่าเสียใจ เจ๊ไม่ได้จะไปเมืองนอก เราสองคนยังเวิ่นเว้อกันอยู่ทุกวัน และความทรงจำต่างๆก็ปล่อยให้มันกลายเป็นเรื่องราวๆดีๆอยู่ในหน้านิยายเด็กดีนี่ก็แล้วกันเนอะ เผื่อวันใดที่เธอลืมไปว่ารักกันหรือเปล่า :) แล้ววันนึงที่เราย้อนกลับมาดู เราจะคิดถึงมันยิ่งขึ้นๆๆ เพราะมันคือช่วงเวลาดีๆที่ทั้งเจ๊และรีดช่วยกันถักทอขึ้นมา ^_____^ #สักวันความรักจะทำให้เรากลับมาพบกันอีกครั้ง อ่านน้อยลง
Chali-ชาลิน้อย | 7 เม.ย. 57
-
3
-
0
คำนิยมล่าสุด
"..."
(แจ้งลบ)ก็ไม่รู้สินะ 555 เปลี่ยนที่เวิ่นเว้อกันบ้าง อันที่จริงหนูกะจะไม่เข้ามาอ่านหรือเข้ามาเม้นอะไร แต่พอเห็นมันขึ้นเตือนแล้วแบบ อดใจไม่ได้ เข้ามาดูหน่อยละกัน ฮ่ะๆ เจ๊ไม่รู้หรอกตอนนี้หนูคิดอะไรอยู่ จะบอกให้ก็ได้ หนูนั่งคิดถึงตอนวันแรกที่เราคุยกัน หนูทักแชทไปถามเจ๊เรื่องนิยาย หนูเป็นแฟนนิยายเจ๊มาตั้งแต่กลางปีที่แล้วละนะจะบอกให้ 555 แต่ตอนนั้นแบบ นิสัยเสีย ... อ่านเพิ่มเติม
ก็ไม่รู้สินะ 555 เปลี่ยนที่เวิ่นเว้อกันบ้าง อันที่จริงหนูกะจะไม่เข้ามาอ่านหรือเข้ามาเม้นอะไร แต่พอเห็นมันขึ้นเตือนแล้วแบบ อดใจไม่ได้ เข้ามาดูหน่อยละกัน ฮ่ะๆ เจ๊ไม่รู้หรอกตอนนี้หนูคิดอะไรอยู่ จะบอกให้ก็ได้ หนูนั่งคิดถึงตอนวันแรกที่เราคุยกัน หนูทักแชทไปถามเจ๊เรื่องนิยาย หนูเป็นแฟนนิยายเจ๊มาตั้งแต่กลางปีที่แล้วละนะจะบอกให้ 555 แต่ตอนนั้นแบบ นิสัยเสีย ชอบทำตัวเป็นนักอ่านเงา อ่านแล้วไม่ค่อยเม้น มาถึงตอนเรารุจักกันแล้ว แรกๆก็คุยเรื่องนิยายเฉยๆอะนะ หลังๆมานี่ เริ่มเวิ่นเว้อกันได้ทุกเรื่อง เวิ่นทั้งสาระไม่สาระ เวิ่นไม่เว้นวันหยุดราชการ จนเอาเข้าจริงๆหนูก็จำไม่ได้แล้วเหมือนกันว่าอะไรทำให้เราติดกันมากขนาดนี้ อาจจะเป็นเพราะเรามีอะไรหลายๆอย่างคล้ายกัน เราชอบอะไรเหมือนๆกัน เรารักการแต่งและเวิ่นเว้อนิยายเหมือนกัน เหนือสิ่งอื่นใด เรารัก 'อ้นตั้ม' เหมือนกัน เจ๊ไม่รุหรอกวันไหนหนูไม่ได้คุยกับเจ๊หนูบ้าบอขนาดไหน คิดนิยายออกก็ไม่รู้จะไปเวิ่นเว้อให้ใครฟัง ความคิดถึงมันทรมานมากนะเจ๊รู้ป่าว 555 เอาเหอะ หนูไม่อยากจะเข้ามาดราม่าหรอกเดี๋ยวเจ๊จะไปด่าหนูหลังไมค์(รู้น่า ดักทางไว้เลย -3-) แต่มีอย่างนึงที่อยากจะบอกและอาจจะไม่ค่อยได้บอก คือหนูรักเจ๊มากนะ หนูแบบ โครตผูกพันกะเจ๊ไปแล้วอะบอกตรง คือมันอาจจะไม่เกี่ยวกับติ่งหรือไม่ติ่งมาด้วยกัน แต่เราคุยกันมากซะจนมันกลายเป็นความเคยชินในชีวิตประจำวันหนูไปแล้ว ต่อไปนี้มันก็อาจจะไม่มีคนแถวๆนี้มาบ่นเรื่องขี้เกียจแต่งนิยายแต่ก็พยายามนั่งแต่งให้หนูฟัง ไม่มีคนแถวนี้มาบ่นว่าคิดตรงนั้นตรงนี้ไม่ออกช่วยคิดหน่อย ไม่มีใครขอใช้หนูแต่งเลิฟซีนให้(อันนี้ยังไม่ได้แต่งให้เลยอะเสียใจ!!!! T_T) เจ๊เป็นคนที่ทำให้เกิดนังไรท์ไก่กาที่ชื่อชาลิน้อยจริงๆอะ ถ้าไม่มีเจ๊ บอกเลยว่าหนูคงไม่มานั่งเวิ่นเว้อหน้าแป้นพิมได้เหมือนอย่างทุกวันนี้ ทุกอย่างที่เจ๊สอนไม่ว่าจะเกี่ยวกะเรื่องนิยายหรือเรื่องจิปาถะต่างๆ หนูจำมันได้ดีและเก็บคำสอนของเจ๊มาใช้เสมอ นี่แต่รู้รึเปล่าถึงเจ๊จะเลิกแต่งนิยายไปอะนะ แต่เจ๊ก็ลาออกจากตำแหน่งคุณ บก.ของหนูไม่ได้นะ 555 ชาลิน้อยยังนี๊ดให้เจ๊เป็นคุณ บก. ประจำตัว ห้ามหายไปไหนเด็ดขาดไม่ว่าจะกรณีใดๆทั้งสิ้น(เกี่ยวก้อย) รักเจ๊อะ หนูไม่เสร้าหรอกเจ๊เคยบอกกับหนูว่าอย่าร้องไห้ อย่าเสียใจ เจ๊ไม่ได้จะไปเมืองนอก เราสองคนยังเวิ่นเว้อกันอยู่ทุกวัน และความทรงจำต่างๆก็ปล่อยให้มันกลายเป็นเรื่องราวๆดีๆอยู่ในหน้านิยายเด็กดีนี่ก็แล้วกันเนอะ เผื่อวันใดที่เธอลืมไปว่ารักกันหรือเปล่า :) แล้ววันนึงที่เราย้อนกลับมาดู เราจะคิดถึงมันยิ่งขึ้นๆๆ เพราะมันคือช่วงเวลาดีๆที่ทั้งเจ๊และรีดช่วยกันถักทอขึ้นมา ^_____^ #สักวันความรักจะทำให้เรากลับมาพบกันอีกครั้ง อ่านน้อยลง
Chali-ชาลิน้อย | 7 เม.ย. 57
-
3
-
0
ความคิดเห็น